Een rustige zomermiddag, een nieuwsgierige Lady en een wandeling vol kleine verrassingen.
Soms zit het mooiste van de dag gewoon in het op pad gaan, zonder haast, en genieten van wat je tegenkomt.

 

 

Een zomerse middagwandeling met Lady

Het is middag.
Het zonnetje schijnt heel licht door de schapenwolken heen en komt af en toe even fel om de hoek kijken. De balkondeur staat open en het is niet te warm. Ik heb net de nieuwe plantjes in de bakken besproeid. De plantjes heb ik uit zaad opgetrokken en hebben nu ieder vier kleine blaadjes. Het zijn viooltjes, eetbare viooltjes. Het leek me leuk om in ieder geval zelf plantjes op te kweken die ik volgend jaar in de bakken aan de reling kan hangen op het balkon.

Voor nu staan ze veilig voor de hete zon en kunnen rustig groeien, op eigen tempo. Buiten heb ik ook gezaaid, maar ik weet niet of daar wel lavendel uit zal komen. Ik zie er wel een paar ieniminie plantjes zitten, maar ik weet niet wat dat voor soort is.

Lady komt eens bij me kijken. Ze snuffelt en kijkt wat ik aan het doen ben. Ik denk dat ze benieuwd is of ik interesse heb om mee naar buiten te gaan. Lady wil de laatste dagen wel vaak naar buiten. Dat is niet erg, we hebben de tijd aan onszelf om te gaan wanneer we willen.

Ik maak me op om naar buiten te gaan met haar. Vest aan, sleutels in mijn zak en de telefoon mee. De telefoon heb ik niet echt nodig, alleen als ik een mooi plantje zie en wil weten wat het is. En ik heb hem mee voor als ik stomweg zou struikelen en niet meer overeind kan komen. Dan kan ik in ieder geval om hulp bellen. Hopen natuurlijk dat ik niet val.

Ik doe de buitendeur open en zie de krijttekening op de muur. Tja, dat krijg je als er geen stoeltjes meer buiten mogen staan. Dan is de plek zo kaal en leeg, dat mijn creativiteit boven komt drijven en ik zelf een plantje op de muur teken. En een tweede plantje. Zodat de muur niet meer zo leeg en kaal is. Later kwamen er een tafeltje met een vaas bloemen en een trapje met een muis erop bij. En onderin zit ergens nog een muisje verstopt — grapjes horen ook in de tekening.

Nu kijk ik elke dag tevreden naar die muur als ik buiten kom, zoals nu.
Oh, de stoeltjes staan er vandaag trouwens wel, want ik ben binnen bezig met het behang en dan staan ze even buiten. Lady springt op een stoeltje, zodat ik niet zover hoef te bukken om haar jas aan te doen. Binnen wil ze die niet aan, dan kruipt ze onder het bed of onder de zware stoel. Buiten gaat het veel makkelijker.

We gaan op weg. Met de lift naar beneden, waar het nu rustig is. Het ruikt een beetje raar in de hal, dus zet ik de klapdeur even open. Die doe ik straks wel weer dicht.

Langs het gras snuffelt Lady aan alle sprietjes. Ik besluit iets verder te gaan en heb haar daarom aangelijnd. Bij brede straten vind ik het nog steeds veiliger. Als we halverwege oversteken, komt Lady netjes naast me lopen zodra ik zeg dat ze op moet letten. Daarna krijgt ze als beloning een klein snoepje.

We lopen verder langs grasstroken en velden. Het is stil, vakantietijd. Bij een rij bankjes gaan we even zitten. Het gras is gemaaid en dat ruikt heerlijk. De rozen zijn uitgebloeid, straks komen de bottels eraan. Ik weet niet of ze geschikt zijn voor jam.

Na een rustpauze wandelen we verder. Bij de school zet ik Lady in de wagen, want ze wordt moe. Zo kan ze alles goed bekijken. We steken bij de stoplichten over — snoepje! — en gaan het park in.

Bij de sloot besluit ik toch richting de grote honden te lopen. Lady zit veilig in de wagen. Daar blijkt dat de bazin mijn oude buurvrouw is, die met een dove mevrouw staat te praten. Mijn oude buurvrouw stelt ons aan elkaar voor. De dove vrouw en ik groeten in gebarentaal en begrijpen elkaar direct. Mijn buurvrouw snapt er niets van, want wij vergeten hardop te praten.

Na dit bijzondere gesprek nemen we afscheid. De buuv gaat naar binnen, ik naar buiten, waar het alweer droog is na een klein buitje voor het stof. Het laatste stukje naar huis wandelen we rustig. Thuis zet ik de wagen neer bij de krijttekening en de stoeltjes. Lady haar jas uit, nog een snoepje, en de middag is compleet.