Egel maakt een sneeuwkat.
Is er sneeuw gevallen bij Egel?
Ja, vannacht is bij Egel de eerste sneeuw gevallen.
Niet van die natte prut,
maar fijne, zachte vlokken.
Die stilletjes alles bedekten.
Haar holletje onder de oude boom is bijna niet meer te zien.
Alleen de ingang is nog een klein beetje vrij.
Opengeblazen door de wind.
Egel wordt wakker door de stilte.
Die gekke soort stilte, die er is als alles onder een dikke deken ligt.
Ze steekt haar neus naar buiten.
Snuift de lucht op.
Koud en fris.
En het ruikt een beetje naar dennenbomen en mos.
Op een tak zit merel.
Die rilt van de kou.
En toch zingt die een mooi wijsje.
En verderop, op het open veldje, staat Muisje.
Muisje heeft een wollen mutsje op haar kop.
Een beetje scheef.
Muisje is al klaar voor een sneeuwballengevecht.
Ze heeft al een stapel ballen klaar liggen.
Een stapel van drie, netjes op een rij.
Muisje riep: ”Egel, kom je buiten kijken?”
Egel doet haar das om en kroop uit haar holletje.
Samen met Muisje bouwt ze een sneeuwpop.
Hun pootjes zakken een beetje weg in de sneeuw.
En die worden een beetje koud.
Muisje heeft ook een wortel en kooltjes.
Voor de neus en de mond.
En knoopjes voor de ogen.
Samen rollen ze de bol voor t lijf.
En zetten de kop erop.
De sneeuwpop is af.
En ze stappen achteruit.
Heee, dit is geen sneeuwpop….
Maar een sneeuwkat.
Een poes.
En we noemen haar poekie.
Poes krijgt nog een sjaal om.
Die had Muisje nog liggen in de breimand.
Nu is de poes helemaal af, met takjes als pootjes.
En …. Pas op Egel, Muisje gooit.
Tja die ballen lagen daar natuurlijk niet voor niets he.